استفاده از تعیین وضعیت ویتامین d به عنوان یک شاخص تعیین کننده سندروم متابولیک: مطالعه مورد –شاهدی

سابقه و هدف: مطالعات به نقش ویتامین d در التهاب و تاثیرش بر سندروم متابولیک اشاره داشته اند. این مطالعه جهت ارزیابی وضعیت ویتامین d در زنان غیر یائسه دارای سندروم متابولیک انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه مورد- شاهدی در پاییز و زمستان 1388 انجام شد. از 375 زن دارای دور کمر 88 ≤سانتی متر 100 نفر با شاخص های ncep/atp iii انتخاب شدند. 100 زن همسان بدون سندروم متابولیک گروه شاهد شد. ارزیابی آنتروپومتریک و آزمایشگاهی، اندازه گیری نسبت دور کمر به دور باسن، شاخص توده بدن، مدل هموستازی مقاومت به انسولین و توده چربی انجام شد. یافته ها: bmi، دور کمر و fm زنان مبتلا به سندروم متابولیک (mes) بالاتر و مقدار استیوکلسین سرمی به صورت معنی داری کمتر بود. تفاوت غلظت سرمی 25 هیدروکسی ویتامین d، هورمون پارا تیرویید intact معنی دار نبود. غلظت hscrp در mes به طور معنی دار بالاتر از کنترل بود (001/0< p)، و بعد از کنترل bmi (011/0=p)، wc (014/0=p) و fm (005/0= p) معنی دار ماند. مقایسه افراد مبتلا به مقاومت انسولین (4/2> homa-ir) نشان داد که فاکتور hscrp در mes بالاتر از کنترل (001/0=p) است. با طبقه بندی اطلاعات بر اساس وضعیت ویتامین d، غلظت گلوکز پلاسمای mes مبتلا به کمبود ویتامین d در مقایسه با mes عدم کفایت یا کفایت ویتامین d به طور معنی داری بالاتر بود (001/0< p). wc و whr تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: 25(oh)d عامل پیشگویی کننده گلوکز پلاسما و hscrp بود. وضعیت ویتامین d فاکتور تعیین کننده التهاب سیستمیک و اختلال متابولیک مربوط به mes است. واژگان کلیدی: سندروم متابولیک، (oh)d25، التهاب سیستمیک